Vrijdag 4 koren, zaterdag zelfs 5 en zondagmiddag weer 4 koren.

Bravour moest vrijdagavond de vorig jaar veroverde bokaal verdedigen, het koor moest het opnemen tegen de Vechtse Parlevinkers, de Turfschippers en Geen C te hoog. De Turfschippers en de Vechtse parlevinkers hadden de stemming in de zaal er al goed ingebracht

met mooie, ook voor mij, weer wat nieuwe liederen.

Toen waren wij aan de beurt.

Als eerste nummer zongen we ‘Red is the Rose’ a capella, na het geweld van de vorige koren was dit een mooi rustpunt in het geheel, welke door het publiek ook zeer gewaardeerd werd.

Als tweede nummer, voor het eerst voor publiek gezongen, ‘coming Home’. Dat ging ook best goed. Toen de ‘Irisch Rover’ dit gezellige nummer bracht de zaal weer in de ouderwetse shanty-stemming.

We sloten af met het bekende ‘Halleluyah’ van Leonard Cohen…

Na ons kwam ‘Geen C te hoog ‘ uit Zoetermeer, die ook stinkend hun best deden. Nadat alle koren geweest waren was de druk van de ketel, de jury ging zich beraden op de einduitslag in de gelagkamer. Het tweede blok stond bij alle koren in het teken van lekker zingen en een feestje bouwen!. Het dak ging d’r af! Na een lange gezellige avond gingen de Vechtse Parlevinkers met de bokaal naar huis. 

Gefeliciteerd!!