Gelukkig gaf de buienradar aan dat het na elven droog zou worden.. en zo geschiedde..

Het altijd gezellige eetcafé Walzicht was weer ingericht als ontmoetingsplaats voor de 17 uitgenodigde koren. Een aantal dames van de leden, en Theo en Joop werkten zich op deze vroege morgen al in ’t zweet om al die zangliefhebbers van een bakkie troost te kunnen voorzien. Schalen vol krentenbollen van de warme bakker sierden de tap..

De lucht was nog steeds een beetje grijs, de straten nog nat, en heel soms plaagde Pluvius nog een beetje om hier en daar nog wat nattigheid los te laten. Maar dat mocht de pret niet drukken, druppels gewijs togen de koren langs het podium alwaar zij gingen zingen om zich daarna te verzamelen op het grote plein bij het hoofdpodium.

De opening werd verricht door de vice voorzitter van ‘Shanty Nederland’ Bert Hobo.

In zijn toespraakje vertelde hij dat er door zeer veel zangers en zangeressen in Nederland plezier wordt beleefd aan het zingen in een koor, bandje, duo’s, of als solist. Bravour zong daarna de eerste liederen voor nu al volgestroomd plein. De gastkoren waaierden als vanouds uit over de 6 podia in het centrum van onze mooie stad.

Het net opgerichte koor LSIA durfde het al aan om nu al op te treden voor ons.

Zij gaven ons een kijkje in, waar je na krap drie maanden, als koor al kan staan. Een koor dat alle soorten repertoire zingt. Ik heb lekker mee staan zingen met ‘ California Dreaming’..

Ze zoeken trouwens nog mannen!

Het weer werd steeds beter, het centrum steeds voller, een rondje door de stad gaf aan dat er overal werd genoten, zelfs een ferm stortbuitje rond vier uur kon het publiek niet verjagen.

Woerden bruiste deze dag weer als vanouds mede ook door de festiviteiten rondom de haven.

Tegen half zes werd het 13e Koor Bravour shanty festijn op een overvol plein afgesloten.

Havenkoor Fortido ging er als beste koor met de boerenkaas en een wijnpakket vandoor

De samenzang met alle koren deed me beseffen dat, in deze vaak harde wereld, het soms wel lijkt alsof we steeds verder uit elkaar komen te staan, een festival als dit er aan bij draagt om het allemaal wat vrolijker en losser te zien een ware smeltkroes van verbroedering en vreugde!

Rest mij nog om iedereen die hier aan meegeholpen heeft vanuit de grond van mijn hart hartelijk te bedanken! Bravo!

Tot volgend jaar!