top of page

Zeemanskorenfestival Elburg 2017

Ick ben blie dai je dr wer bin…

 

Voor de derde keer stapten we in de bus om af te reizen naar Elburg, na weken van droogte en heet weer was het uitgerekend vandaag grijs en regenachtig, tijdens de busreis hebben de ruitenwissers niet stil gestaan.

Het mocht de pret echter niet drukken in de volle bus was het direct al gezellig, we hadden er weer zin in.

Alleen wat jammer dat Hannie dit keer de roze trommel van ‘Quality Street’ had thuis gelaten, normaal sleept ze de trommel mee vol met lekkernijen, op de vraag waarom niet? Was het antwoord dat ze bang was dat de bus niet bleef staan en zij de hele dag met de trommel rond moest sjouwen..

Beetje jammer, maar wel begrijpelijk.. hahaha, grapje hoor Hannie!

Toen we uitstegen in Elburg miezerde het nog steeds maar de temperatuur was aangenaam heel wat beter dan de hitte van de afgelopen dagen.

In optocht naar de oude scheepswerf waar we ontvangen werden met heerlijke hete koffie en de traditionele appelcake.

Ik schudde de hand van één van de gastheren, Ick ben blie dai je dr wer bin.

Na een klein uurtje rond stommelen in de stoffige werkplaats en hernieuwde kennismakingen gingen we in optocht, begeleidt door een heerlijk dweilorkest,  naar de muziektent in het centrum.

Daar werden de koren, door middel van, een ‘a capella’ nummer aan het publiek voorgesteld.

Wij mochten daarna als eerst koor aftrappen in de muziektent. Gelukkig was het droog, maar het mindere weer zorgde er toch voor dat er nu veel minder publiek op de been was. Gelukkig werd het later op de dag wel wat beter en liepen  de terrassen vol.

Arie en ik liepen door het fotogenieke stadje om mooie plaatjes te schieten.

Toen we na een stevige wandeling  aan een heerlijk bakkie koffie met een appeltaartje zaten werd dit opgemerkt door de voorzitter, die zette ons verbaasd op de foto, tegen tweeën en dan nog aan de koffie? Zijn jullie wel lekker?

Het tweede optreden was aan de haven, de tent was dit keer opgesteld tegen de waterkant, het publiek stond aan de overkant van de weg. Het is een doorgaande weg, dus veel verkeer tussen de zangers en het publiek.

Toen Hans zijn solonummer ‘The wild Rover’ ging zingen stapte hij kordaat de weg op en hield het verkeer tegen, dit tot hilariteit bij de zangers en het publiek.

 

Naarmate de dag vorderde werd het weer niet echt beter, de stemming wel!

Voor ons laatste optreden gingen we naar de andere kant van het centrum, bij café-restaurant ‘De Haas’.

Daar zat de stemming er goed in,  de “Tippe zangers’ uit Hierden deden allerlei medleys, uit de jaren vijftig, ook Anneke Gronloh kwam voorbij met Brandend zand en Soerabaja.. compleet met een heerlijk jengelende steel-guitar.

Tijdens de afbouw van dit koor deed de dweilband er nog een schepje bovenop met een combinatie van de Bolero en Zeeman laat je dromen.. gelukkig maar.. want Yolanda kwam vlak voor onze aanvang op het idee om een lekkerbekje te eten, het formaat was echter van dien aard, dat onze start met nog eens tien minuten werd vertraagd, gelukkig was Frits er om haar een beetje te helpen met opeten.

Toen was het klaar.. we hadden we nog ruim een uur voordat de samenzang zou zijn.

Arie en ik liepen nog een rondje om daarna te stranden bij de visboer en te genieten van een paar biertjes.. Het dweil orkest was zo populair dat de samenzang werd vergeten en zij er een eind aan mochten breien.

Ze besloten met de woonboot van Nelis en Leentje, zo kwam er een eind aan het officiële gedeelte van deze toch weer heel gezellige dag.

Een aantal leden gingen nog even door op de hoek van de haven.

Samen met de accordeonklanken van Joke brachten Ad en Andries de Zuiderzee ballade en ook  O’Connell de Ier kwam nog even langs, de trompetjes en trommeltje speelden ‘Utereg mien stadjie dat uit volle borst werd meegezongen door Andries’

We besloten met het kleine cafe aan de haven.

De koek was op, de klok wees vier minuten voor zeven, tijd om in te stijgen, en huiswaarts te keren na weer een top dag met Koor Bravour…  Waar het goed is, beter wordt en gezellig blijft!!

​

Harm.

bottom of page